Koninginnedagvoetbal

Het jaar 1979 was op voetbalgebied gedenkwaardig. Waarom? Willem II promoveerde na een jarenlang verblijf in de Eerste Divisie eindelijk weer eens naar de Eredivisie. En ik was erbij, in het Gemeentelijk Sportpark aan de Ringbaan Zuid in Tilburg. Hier werd Telstar na een zinderend nacompetitieduel met 3-0 geklopt door de Tricolores.

Memorabel was mijn deelname aan het jaarlijkse Koninginnedagtoernooi in Boxtel. Precies veertig jaar geleden - op 30 april 1979 - stond ik in de basis van het tweede voetbalelftal van De Zonnehoek. Ik droeg als verdedigende middenvelder een bescheiden steentje bij aan de sportieve successen van mijn school in de wijk Selissenwal.

Nee, De Zonnehoek 1 was voor mij te hoog gegrepen. In dat elftal speelden de échte voetballers, die elke week binnen de lijnen stonden bij ODC of BOC. Ik werd door meester en gelegenheidscoach Piet van den Akker ingedeeld in het tweede elftal. Een juiste keuze…

OEFENPOTJE

Ik herinner me dat we ons serieus voorbereidden op het Koninginnedagtoernooi en enkele stevige trainingen hielden op het ‘half hard’. Dat was een met sintels verhard veld vlakbij paviljoen Molenwijk. Hier trainden we elke vrije woensdagmiddag allerlei spelvormen en oefenden we op corners en strafschoppen.

De trainingen werden steevast afgesloten met een oefenpotje tegen De Zonnehoek 1, dat natuurlijk altijd verloren ging. Behalve die ene keer, kort voor Koninginnedag. Bij een stand van 2-2 dook ik bij een corner op in de zestien en schoot ik de bal snoeihard voorbij de verraste keeper: 2-3!

OP GELEENDE KICKSEN

Van het Koninginnedagtoernooi herinner me alleen dat we speelden op de velden van BOC in sportpark Munsel en bijna alle wedstrijden wonnen. De enige tastbare herinnering die ik nog heb, is een vergeelde foto. Ik poseer stoer in een veel te klein Zonnehoektenue – zwart shirt met blauwe stip, witte broek, rode sokken en geleende kicksen – en lijk klaar voor de strijd.

Mijn actieve voetbalcarrière nam daarna geen hoge vlucht. Op het schoolkamp in Overasselt werd ik nog wel gekroond tot beste voorstopper. Maar daarna werd het stil. In mijn dromen was ik net zo goed als mijn PSV-idolen Willy en René van de Kerkhof, Willy van der Kuijlen en Ralf Edström. En speelde ik met Willem II een potje mee tegen Telstar om de Tricolores naar de Eredivisie te knallen. Samen met Martin van Geel en Bud Brocken uitblinken voor 20.000 toeschouwers aan de Ringbaan Zuid.

Het is bij dromen gebleven. Memorabele dromen...