Alles zwart...

Vandaag breng ik een ode aan The Cure. Waarom? Ik las in Rolling Stone dat het legendarische album ‘Disintegration’ precies dertig jaar geleden werd uitgebracht. Wat. Een. Plaat. Robert Smith - je weet wel, met die zwarte piekharen en dito oogschaduw – kermt, huilt én zingt over de worsteling met het leven. Verloren liefdes. Verslaving. De schaduwzijden van het artiestenbestaan. Donkere melodieën en duistere teksten maken van het album een creatie die me tot op de dag van vandaag roert.

‘Als je naar The Cure luistert begint het spontaan te regenen’, zei een muziekvriend ooit. Robert Smith is inderdaad geen vrolijke Frans waarmee je je gezellige zaterdagavondfeestje inkleurt. Als je naar ‘Last Dance’ luistert, dans je écht de allerlaatste dans en zie je haar nooit meer terug. En dan is er ‘Pictures of you’: ‘There was nothing in the world/That I ever wanted more/Than to feel you deep in my heart.’

Mijn kennismaking met The Cure gaat verder terug. De single ‘A Forest’ van debuutplaat ‘Seventeen Seconds’ - gekocht bij Disco Van den Broek - hoort bij de soundtrack van mijn leven. Ik heb er vroeger wel honderd keer op gedanst - zwarte broek, zwarte trui, zwarte puntschoenen. Alles zwart.

En toen werd het mei 1984. Eindexamen havo afgerond. Met z’n allen hadden we kaartjes voor het KRO Eindexamenfestival in De Maaspoort in Den Bosch. Daar speelde… The Cure! Allemachtig, wat een indrukwekkend concert was dat. Donker. Snoeihard. Dansende schaduwen van muzikanten op witte doeken achter het podium.

Ik koester het concert op twee cassettebandjes. De uitvoeringen van ‘M’ en ‘Charlotte Sometimes’ zijn van een ongekende schoonheid. Bijna net zo mooi als ‘Lovesong’ van ‘Disintegration’ dat in De Maaspoort nog geschreven moest worden. Blij dat het lokale bandje Mateus juist dat nummer heeft uitgekozen voor haar voorstelling in Podium Boxtel.

Een week na Mateus staat The Cure in het Sydney Opera House en wordt ‘Disintegration’ integraal live gespeeld. Nee, ik ben er niet bij. Maar net als veel andere fans zal ik de livestream op YouTube volgen en geen seconde missen. Dat dit optreden juist op Hemelvaartsdag is, zal geen toeval zijn. Ik wil die dag even in de zevende hemel zijn als ‘Pictures of you’ klinkt. En tijdens ‘Prayers for rain’ zal het vast keihard gaan regenen...